انقلاب اسلامی
“…انقلاب ما به عالم کنونی و به موجودیت و تمامیت این عالم «نه» گفت. اما آثار این «نه» فورا متحقق نمی شود. به عبارت دیگر این «نه» یک ساعته و یک روزه و یک ساله و پنج ساله و حتی ده ساله ظاهر نمی شود. این «نه» در ارتباطی که با «الاّ» پیدا می کند، مؤثر می شود و به تدریج هم اثر می کند. در هر انقلابی «لا» و «الاّ» بهم بسته است و باید با هم باشد، والا انقلاب حقیقتی ندارد. تنها با نفی و مخالفت کاری از پیش نمی رود، بلکه مخالفان باید بدانند که چه چیزی را می خواهند اثبات کنند، والا مخالفت کسانی که چیزی برای اثبات ندارند قیل وقال بی اثر است. در نفی و اثبات انقلاب اسلامی غرض حل مسائل کنونی نبوده است، بلکه انقلاب برای این صورت گرفته است که این مسائل رفع شود. ولی ادراک این سخن آسان، بسیار مشکل است و می بینیم که مخالفان از هر سو می پرسند: «چگونه می خواهید مسائل را حل کنید؟»…انقلاب ما در این عالم واقع شده است. اما این انقلاب برای حل مشکلات و مسائل نظام موجود عالم و رفع گرفتاری های اقتصادی و اجتماعی و نفسانی غرب صورت نگرفته است. به عبارت دیگر انقلاب برای هموار کردن راه وصول به غرب نبوده است. البته نمی توان منکر شد که ما گرفتار بعضی مسائل غرب هستیم و نمی توان منکر شد که از جهت استیلای غرب بر همه چیز و همه جا، همه مردم عالم به نحوی به مسائل غرب مبتلا شده اند. پس با تحقق غرب، کم و بیش و به انحاء و صورتهای مختلف، در همه جای عالم گرفتاری ایجاد و بشری به وجود آمده است که با عقل و بینش غرب تعقل میکند و می بیند؛ و اینها همه مشکلات و مسائل است. حال اگر بخواهیم مسائل را در این حدود حل کنیم، انقلاب بی وجه می شود و به عبارت دیگر برای حل مسائل غرب لزومی نداشت و ندارد که انقلاب شود و اگر هم انقلاب شود باید در حد تصحیح سیاستها محدود بماند و به این معنی اکتفا شود که بگوییم: ما می خواستیم غربی شویم، ولی از راه منحرف شدیم و به عبارت دیگر ما از راه سابق به غرب نمی رسیدیم و اکنون باید راه را تغییر دهیم؛ ولی انقلاب با این معانی بیگانه است و اینها ربطی به انقلاب ندارد، بلکه یک نوع بازگشت است…”
رضا داوری اردکانی
جهت تفصیل مباحث منابع ذیل معرفی می گردد:
📘کتاب “انقلاب اسلامی و وضع کنونی عالم” نوشته رضا داوری اردکانی
📕کتاب “ناسیونالیسم ملت و ملیت” نوشته رضا داوری اردکانی
📗کتاب “ما و راه دشوار تجدد” نوشته رضا داوری اردکانی
📙کتاب “خرد سیاسی در زمان توسعه نیافتگی” نوشته رضا داوری اردکانی
