استقراگرایی
“…کسانی که خود را در این قبیل رشته ها «دانشمند» می خوانند اغلب خود را پیرو روش تجربی #فیزیک می دانند. برای آنها ، این روش #تجربی شامل جمع آوری «واقعیات» به وسیلۀ مشاهده و آزمایش دقیق، و سپس استنتاج #قوانین و نظریه ها از آن واقعیات به مدد نوعی شیوه منطقی است. بتازگی یکی از همکارانم در گروه تاریخ دانشگاه، که ظاهرا این نوع از #تجربه گرایی را پذیرفته است، اظهار داشت که به علت عدم کفایت تعداد وقایع و یافته های موجود، نوشتن تاریخ استرالیا در حال حاضر غیر ممکن است، بر کتیبه ای بر سردر ساختمان پژوهشهای علوم اجتماعی در دانشگاه #شیکاگو نوشته شده: «اگر نتوانید اندازه گیری کنید، #دانش شما کافی و رضایتبخش نیست». بی تردید، بسیاری از ساکنین زندانی شده در #آزمایشگاه های مدرن آن #دانشگاه ، #جهان را از دریچۀ میله های آهنین اعداد صحیح تحلیل کرده، به درک این مطلب موفق نشده اند که روشی که سعی دارند از آن تبعیت کنند نه تنها ضرورتا #عقیم و بی حاصل است، بلکه روشی نیست که موفقیت فیزیک را بتوان بدان نسبت داد…”
آلن اف.چالمرز
جهت تفصیل مباحث منابع ذیل معرفی می گردد:
کتاب “چیستی علم” نوشته #آلن اف.چالمرز ترجمه سعید زیباکلام
کتاب “فلسفه علوم طبیعی” نوشته کارل همپل ترجمه حسین معصومی همدانی
کتاب “درآمدی بر فلسفۀ علم” نوشته پیتر گادفری اسمیت ترجمه نواب مقربی
کتاب “فلسفه علم در قرن بیستم” نوشته دانالد گیلیس ترجمه حسن میانداری
#حلقه_وین #پوزیتیویسم #علم_اثباتی #آزمایش #مشاهده #روش_علمی