فلسفه یونان

ما در محیط های درسی خودمان غیر از تعریف پوزیتویستی از علم، تعریف دیگری نداریم! اگر شما به لوازم و پیامدهای این تعریف آگاه شوید و شب از غصه خوابتان نرود رواست!

ما نمی گوییم علوم انسانی غیر مفید است؛ ما می گوییم علوم انسانی به شکل کنونی مضر است؛ بحث سر این است. محل کلام بین آنچه که ما می گوییم و آنچه که ایشان فرمودند، دو تاست. اصلا مرکز اثبات و نفی، یک چیز نیست.

بر اساس طبقه‌بندی ارسطو، دو دسته علم داریم: یکی علوم نظری و دیگری علوم عملی و در حوزه علوم انسانی سه علم داریم که هر سه اخلاقی‌اند: یکی اخلاق فردی، دوم اخلاق مدنی (فلسفه اجتماعی‌ـ‌سیاسی یا سیاست مدن) و سوم اخلاق اقتصادی.

امروزه انسان مدرن در نتیجه از دست دادن امر قدسی، معنای حیرت را گم کرده است؛ تا حدی که نمی داند راز تعقل چه اندازه معجزه آساست؛ وی از جنبۀ ذهنی انسانی و قوۀ عینیت و استعداد شناخت عینی بی خبر است.

نومینالیسم دیدگاه ناظر بر جهان مسیحی منسجمی را که فلسفه مدرسی (اغلب در مواجهه با واقعیت های سیاسی و دیني نامنسجم) پرورانده بود، متزلزل کرد و انقلابی در مسیحیت به راه انداخت؛

هوسرل می‌کوشید با فروکاستن هرگونه «تعالی»، به معنای وصف ذاتی قلمرو موجود «فی نفسه»، به حوزه «درونی» آگاهی ، از طریق «تقليل استعلایی»، عرصه اصیل پژوهش فلسفی به معنای پدیدارشناسی را بگشاید.

بدان که از بعضی از پیشینیان از فلاسفه مانند افلاطون نقل شده که قائل به قِدم نفوس انسانی است و آن را حديث مشهور: "کنت نبيا و آدم بين الماء و الطين"، یعنی:

📜 تئوس در فرهنگ اساطیری یونانیان خدایان و نامیرایان یونانی قدرت‌هایی هستند که جلوه‌های گوناگون کیهانی، اجتماعی، فرهنگی و انسانی را در هم می‌آمیزند و این آمیزش چنان است که نمی‌توان اجزای آن را از یکدیگر جدا انگاشت. درمذهب یونانیان کهن و…

📜 تئوس در اندیشه یونان باستان ارسطو وقتی می‌خواهد طالس را معرفی کند، می‌گوید طالس معتقد بود که آرخه یا مبدأ همه چیز آب است و یا جمله‌ی معروف دیگر طالس را ذکر می‌کند که: همه چیز مملو از خدایان است، شاید به این دلیل که...؛ یعنی این سخن نیاز…