📜 گامهایی برای تحول
فرایند تحول در چند گام قابل تبیین است: گام اول: شناسایی مبانی #فلسفی اسلام به عالمان علومانسانی است؛ یعنی نشاندهیم که هستیشناسی اسلام چیست؟ معرفتشناسیاش چیست؟ انسانیشناسیاش چیست؟ مثلا بحثهایی در مبانی انسانشناسی داریم که شامل انسانشناسی عام است و از این انسانشناسی عام یک انسانشناسی خاص در اقتصاد، سیاست و مدیریت بیرون میآید؛ لذا اول آن انسانشناسی عام که بر انسانشناسی خاص تأثیر میگذارد، آموزش داده شود و سپس، انسانشناسی عام و خاصی که غربیها دارند را هم نشان بدهیم تا تفاوتهای ما با آنان مشخص شود.گام دوم: ایجاد بستری مناسب برای نقد نظریههای علومانسانی است؛ باید یک فضای نقد نظریههای علومانسانی در کشور ایجاد شود تا ابهت علومانسانیغربی شکسته شود. این نقد نیز میتواند شامل نقد مبنایی یانقد بنایی یا هر نوع نقدی باشد. مهم اینست که فقط نقد کنند تا جسارت نقد و روحیه اندیشیدن در اینها ایجاد شود. گام سوم: این است که مبانی علوم انسانی اسلامی را به جای مبانی علوم انسانی #سکولار جایگزین کنیم؛ یعنی هر یک از اساتید علوم انسانی روی یک نظریه کار کنند و نشان بدهند که مبانی علوم انسانی غربی و مبانی علوم انسانی اسلامی ما چیست؟ و اگر این دو جایگزین یکدیگر شوند، چه بلایی سر نظریه میآید؟ گام چهارم: تدوین و انتقال روششناسی علوم انسانی اسلامی است؛یعنی از میان پاردایمهای #مدرن و پسامدرن، روششناسی علوم انسانی خودمان را منتقل کنیم.گام پنجم: این است که با روششناسی به تولید نظریه علومانسانی بپردازیم. البته شکی نیست که هرچه جلوتر میرویم تعداد اساتید علومانسانی کمتر میشوند؛ یعنی ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که عالمان علومانسانی از ابتدا نظریهپردازی کنند اما این امکان وجود دارد که تعداد ناقدان نظریههای علومانسانی بیشتر باشد؛ لذا هرچه جلوتر میرویم طبیعتا تعداد افراد کمتر میشوند، لکن کیفیت آنها بالاتر است و حتی می توانند حتی جریان سازی کرده و مکاتبی را در علومانسانی ایجاد کنند.
جهت تفصیل مباحث منابع ذیل معرفی می گردد:
📙کتاب “نظام معرفت شناسی صدرایی” نوشته عبدالحسین خسروپناه
📒کتاب ” در جستجوی علوم انسانی اسلامی” نوشته عبدالحسینخسروپناه
📕کتاب ” فلسفه علوم انسانی (بنیادهای نظری)” نوشته عبدالحسین خسرو پناه
#عبدالحسین_خسروپناه #علم_دینی #علوم_انسانی_اسلامی #انسان_شناسی #معرفت_شناسی #انسان_شناسی