بازار خودتنظیم گر و کالاهای موهوم”…خودتنظیم گری حاکی از این است که کل تولید برای فروش در بازار است و کل درآمدها از چنین فروش هایی به دست می آید. از این رو، بازارها برای همه عناصر صنعت، نه فقط برای کالاها (از جمله همیشه برای خدمات نیز) بلکه همچنین برای کار و زمین و پول نیز وجود دارند که قیمت های شان نیز به ترتیب قیمت کالاها، دستمزدها، اجاره، و بهره نامیده می شوند. خود همین اصطلاحات نشان می دهند که قیمت ها درآمدها را تعیین می کنند: بهره قیمت استفاده از پول است و درآمد کسانی را شکل می دهد که در موقعیت استفاده از آن هستند؛ اجاره قیمت استفاده از زمین است و درآمد کسانی را شکل می دهد که عرضه اش می کنند؛ دستمزدها قیمت استفاده از نیروی کار است و دستمزد کسانی را شکل می دهد که فروشنده اش هستند؛ نهایتا قیمت های کالا در درآمدهای کسانی نقش دارد که خدمات کاسبکارانه شان را می فروشند، درآمدی که سود نامیده می شود و در حقیقت تفاضل میان دو مجموعه از قیمت هاست، قیمت کالاهای تولید شده و هزینه های شان، یعنی قیمت کالاهای لازم برای تولیدشان. اگر این شرطها تحقق یابد، کل درآمدها از فروش در بازار به دست می آیند و درآمدها دقیقا برای خرید همه کالاهای تولید شده کفایت خواهد کرد.”کارل پولانیجهت تفصیل مباحث منابع ذیل معرفی می گردد:
📕کتاب “ذهن و بازار” نوشته جری مولر ترجمه مهدی نصراله‌زاده
📗کتاب “دگرگونی بزرگ ” نوشته کارل پولانی ترجمه محمد مالجو
📙کتاب ” حرف هایی با دخترم دربارۀ اقتصاد ” نوشته یانیس واروفاکیس ترجمه فرهاد اکبرزاده