هگل

ما نمی گوییم علوم انسانی غیر مفید است؛ ما می گوییم علوم انسانی به شکل کنونی مضر است؛ بحث سر این است. محل کلام بین آنچه که ما می گوییم و آنچه که ایشان فرمودند، دو تاست. اصلا مرکز اثبات و نفی، یک چیز نیست.

بر اساس طبقه‌بندی ارسطو، دو دسته علم داریم: یکی علوم نظری و دیگری علوم عملی و در حوزه علوم انسانی سه علم داریم که هر سه اخلاقی‌اند: یکی اخلاق فردی، دوم اخلاق مدنی (فلسفه اجتماعی‌ـ‌سیاسی یا سیاست مدن) و سوم اخلاق اقتصادی.

امروزه انسان مدرن در نتیجه از دست دادن امر قدسی، معنای حیرت را گم کرده است؛ تا حدی که نمی داند راز تعقل چه اندازه معجزه آساست؛ وی از جنبۀ ذهنی انسانی و قوۀ عینیت و استعداد شناخت عینی بی خبر است.

نومینالیسم دیدگاه ناظر بر جهان مسیحی منسجمی را که فلسفه مدرسی (اغلب در مواجهه با واقعیت های سیاسی و دیني نامنسجم) پرورانده بود، متزلزل کرد و انقلابی در مسیحیت به راه انداخت؛

هوسرل می‌کوشید با فروکاستن هرگونه «تعالی»، به معنای وصف ذاتی قلمرو موجود «فی نفسه»، به حوزه «درونی» آگاهی ، از طریق «تقليل استعلایی»، عرصه اصیل پژوهش فلسفی به معنای پدیدارشناسی را بگشاید.

بدان که از بعضی از پیشینیان از فلاسفه مانند افلاطون نقل شده که قائل به قِدم نفوس انسانی است و آن را حديث مشهور: "کنت نبيا و آدم بين الماء و الطين"، یعنی:

📜خودآگاهیِ آزادی "..از آنجا که قوانین تاریخ مربوط به خود آگاهی روح است، و از آنجا که خصلت ممتاز روح آزادی است، پس قوانین تاریخ مربوط به خود آگاهی آزادی است. چنین خود آگاهی ای در واقع مقصود یا غایت خود تاریخ است. هگل به ملاحظه همين هدف است…

‌ 📜 فلسفه کلاسیک ومسئله #انسان سیاسی مهمترین موضوع فلسفه‌سیاسی، #زندگی فلسفی است: فلسفه نه به عنوان #آموزش یا #نظامی از معرفت، بلکه به عنوان راه زندگی، راه حل مسائلی را ارائه می‌دهد که به زندگی #سیاسی ، پویایی می‌بخشد. تکاندهنده‌ترین…

مدرنیته و تاریخی‌گری "...برداشت #مدرن از تاریخ، نخستین بار، در نیمه دوم قرن هیجدهم در آثار ویکو، منتسکیو، ولتر، هردر، کندرسه و امثال آن‌ها ظهور یافت. گرچه برخی از آنان، تاریخ را به سان کل قلمداد نمی‌کردند، اما در اینکه #تاریخ راه حل موثقی…